TOTUS TUUS, MARIA !

PASSIEOPENBARING VOOR DE LAATSTE TIJDEN

Op Palmzondag 2020 zegt de Meesteres van alle zielen:

"(...) De Passie geeft mede uitdrukking aan de verregaande afdwalingen die zijn geslopen in de gesteldheden van zeer velen die zichzelf met grote vanzelfsprekendheid voor christenen houden. Christen-zijn is ware, totale navolging van de Christus in al Zijn innerlijke gesteldheden, niet slechts als Gods Zoon doch waarlijk als God-Mens:

Op Palmzondag werd Jezus bij Zijn intocht in Jeruzalem begroet met hosannakreten en wuivende palmen. Jezus gaf toen de voorafbeelding voor Zijn diep verlangen om als Koning binnen te rijden in het Jeruzalem van elke ziel om haar te vervullen met het Goddelijk parfum van de Blijde Boodschap, de Waarheid van God, en haar te ontsluiten voor de volheid van haar Verlossing.

Palmzondag is echter door zeer veel christenen omgevormd tot een groot symbool voor verloochening van de Christus en zelfbedrog: Zij zijn verheugd, tooien hun huizen met palmtakken en roepen hosanna tot de Verlosser, doch in werkelijkheid verwachten zij van Hem een verlossing uit wereldse moeilijkheden, vergelijkbaar met de velen die in Jezus’ tijd bevrijding van Israël uit de Romeinse bezetting verwachtten. In vele harten broedde toen reeds het verraad.

Witte Donderdag vindt onder de christenen zijn uitdrukking in verraad aan de Leer van Christus, overlevering van Christus aan de schijnbeloften van het werelds leven, en eindeloze duisternis in zeer vele harten. Jezus weende bitter onder de olijfbomen, symbolen voor de diepe Vrede, omdat Hij werd overmand door de beklemming wegens de ontelbare 'christenen' die in latere eeuwen hun harten zouden laten verworden tot poelen van duisternis en diepe innerlijke onvrede.

Zeer veel christenen geselen ononderbroken de Basiswet van de Christus, de Ware Liefde. Zij rijten in hun eigen harten elke aanzet tot zelfverloochenende Liefde aan stukken met de geselroede van de zelfzucht en de vrije wil, die onmetelijk ver is afgedwaald van Gods bedoelingen met hun leven.

Zij bereiden de Christus dag na dag opnieuw de doornenkroon door hun eigenwaan, die Hem belet om waarlijk Koning in het land van hun ziel te zijn. De troon in hun harten wordt stevig bezet door hun eigen verlangens, verwachtingen en voorstellingen, die niets meer te maken hebben met de verlangens, verwachtingen en voorstellingen van God, die zouden heersen indien de Christus waarlijk Koning in de harten der christenen zou kunnen zijn.

Zij kruisigen dag na dag alles wat God op hun pad brengt doch dat niet past bij hun eigen kijk op het leven. Weliswaar verwachten zij als vanzelf de eeuwige vruchten van de Kruisiging van de Christus, doch zij doden in hun hart alle inspiraties van de Heilige Geest en alle tussenkomsten van de Goddelijke Voorzienigheid. God tracht via dit alles de ziel constant over de wegen te leiden die haar met grote zekerheid naar de Eeuwige Gelukzaligheid kunnen brengen, mits zij hun vrije wil van harte ondergeschikt maken aan de Wil van God. De vrije wil van de gemiddelde christen is een beul die Christus aan het kruis slaat met alles dat Hij vertegenwoordigt.

Ja, in werkelijkheid is alles wat God de zielen wil bereiden, zeer vele christenen een aanstoot, want zij willen hun leven kunnen leiden volgens hun eigen voorstellingen en verwachtingen. Is Christus dan de Koning Die waarlijk oprecht welkom is in hun Jeruzalem? De gewijde palm zou voor de christenen een constante aansporing moeten zijn om in elk detail van hun leven zonder onderbreking mee te werken aan de overwinning van de Christus over de duisternis van de wereld en aan de overwinning van alles wat in hun harten de vervulling van de Verlossing in de weg staat. Het christen-zijn is echter vervallen tot een volkomen passieve gesteldheid, zonder actieve inzet voor de voltooiing van de effecten van Gods Wet, en kwijnt weg onder een onophoudelijk aangroeiende oppervlakkigheid en aan gebrek aan inzicht in de immense waarde van elke handeling en elk woord die door de Christus Zelf aan de zielen zijn gegeven. De christenen hebben hun vermogen om Gods verlangens en alle tekenen van Zijn Tegenwoordigheid vlekkeloos te herkennen, grenzeloos verloochend, waardoor zij de Christus blameren en openlijk hun keuze voor de innerlijke gesteldheden van de duisternis laten blijken. Zij hebben daardoor de volledige ontsluiting van de vruchten der Verlossing in zichzelf zeer zwaar bemoeilijkt. Niettemin gaan zeer velen er als vanzelf vanuit, dat hun oppervlakkige beleving van het christen-zijn naar de vorm zonder concreet beleefde inhoud, hen de Eeuwige Gelukzaligheid waarborgt. Zij spelen hierdoor op zeer grote schaal de duisternis in de kaart.

Niet zonder reden is de Passie nooit geëindigd. In werkelijkheid zal zij ononderbroken blijven duren tot in het uur waarin de Wet der Goddelijke Gerechtigheid voldoende vergoed wordt om de grondvesting van Gods Rijk op aarde te rechtvaardigen. Om deze zelfde reden ben Ik de altijd wenende Moeder van Smarten.

Christenen, het ware christen-zijn is een levenshouding van totale vervulling van de Goddelijke Wet, zoals Jezus deze in woorden én in het voorbeeld van Zijn hele leven als de God-Mens in de zielen heeft willen branden. Deze totale vervulling van de Goddelijke Wet is de enige weg naar de grondvesting van Gods Rijk op aarde, en daardoor naar het definitieve einde van alle chaos, ellende, leed en ongerechtigheid in de wereld, want de duisternis kan op geen enkele wijze op de knieën worden gedwongen dan door haar voorgoed op te sluiten in de kerker van de vaste wil om waarlijk de Christus na te volgen, onvoorwaardelijk, totaal en van harte".