TOTUS TUUS, MARIA !

DE REIS NAAR DE BRON VAN HET LICHT

Onderrichting van de Meesteres van alle zielen
over de enige zin en vruchtbaarheid van de levensweg

Myriam van Nazareth

De Meesteres van alle zielen verklaarde reeds op diverse plaatsen in Haar onderrichtingen dat elke ziel op deze wereld leeft met twee doelstellingen: de eigen heiliging, en het leveren van de bijdragen die God van haar verwacht tot de voltooiing van Zijn Heilsplan. In deze onderrichting wil de Hemelse Koningin deze twee doelstellingen speciaal belichten als elementen van de enige ware zin van het leven op aarde, om via deze weg aan te tonen hoe vruchtbaar dit leven in Gods ogen kan worden wanneer de ziel deze beide doelstellingen vast voor ogen houdt terwijl zij zich in de kern van haar hart laat leiden door de richtingaanwijzers die God op elke levensweg plant in de vorm van de wenken van Zijn Voorzienigheid.

1. de eigen heiliging. Deze kan zich slechts voltrekken door aanhoudende toepassing van de ware, zelfverloochenende Liefde.

Heiliging is het ontwikkelingsproces waardoor de ziel door al haar innerlijke gesteldheden en alles wat van haar uitgaat, in een steeds hogere mate rechtstreeks Gods Werken kan helpen bevorderen en de voltooiing van Zijn Plannen kan helpen bespoedigen. Door dit proces brengt de mens zich in zijn beleving, in zijn gevoels- en denkwereld in overeenstemming met Gods verwachtingen en met de kern van Zijn Wezen.

Dit is wat wordt bedoeld met de doelstelling, dat de ziel moet uitgroeien naar Gods beeld en gelijkenis. Het is een proces waardoor de ziel er zich vrijwillig, bewust en volhardend in oefent, haar macht over de verleidingen uit de wereld groter te laten worden dan de macht die van deze verleidingen uitgaat, zodat deze verleidingen haar niet langer van God kunnen verwijderen noch de bodem van de ziel onvruchtbaar kunnen maken voor de opname en bloei van Gods genade.

In wezen is de heiliging een proces van zelfoverwinning, waardoor de ziel haar eigen fouten en tekortkomingen jegens Gods Wet bewust en vrijwillig bijstuurt, hierdoor op een steeds hoger niveau van vruchtbaarheid voor haar bijdrage tot de verwezenlijking van Gods Werken en Plannen weet te komen, en deze nieuwe verworvenheden in haar gesteldheden weet te bestendigen. Het is in wezen een proces waarbij de ziel stap voor stap de neiging tot zonde en ondeugd zoekt te overwinnen, die door de erfzonde in elke ziel ontsloten is, en de gevolgen van elke overtreding tegen Gods Wet uit zich zoekt te verwijderen.

Op 17 september 2017 drukte de Meesteres van alle zielen het in een private Openbaring aan Myriam uit als volgt:

"Heiliging is een proces van constante groei op een fundament van bewust verlangen om steeds dichter tot God en Zijn gelijkenis te naderen, een proces dat wordt gevoed met de brandstof van een vrije wil die naar niets anders verlangt dan naar een leven in volmaakte harmonie met Gods Wet".

God wil in Zijn Schepping al Zijn Werken voltrekken met actieve, vrijwillige medewerking vanwege de mensenzielen. Op 18 mei 2015 verklaarde de Meesteres van alle zielen jegens Myriam het volgende over de vrije wil:

"De vrije wil van de mensenziel is het vermogen dat bepaalt hoe de ziel omgaat met elke afzonderlijke gave, genade, Wet of beschikking die zij vanaf haar geboorte of op elk ogenblik van haar leven van Gods wege ontvangt, en met elke afzonderlijke gebeurtenis of situatie die hetzij door Gods Voorzienigheid hetzij door toedoen van enig werk van duisternis op haar levensweg wordt gebracht. De vrije wil is hierdoor de motor die de ziel op de wegen van haar eigen keuze stuurt naar de bestemming die zij zich voor elke afzonderlijke situatie, alsook voor haar levensweg in zijn geheel, heeft gesteld. De mate waarin de vrije wil van de ziel in overeenstemming is met Gods Wil, bepaalt aldus de heiligheid en de spirituele vruchtbaarheid van de ziel.

Op grond van de onschendbaarheid van de vrije wil bepaalt elke mensenziel zelf haar eigen uiteindelijke bestemming in het Eeuwig Leven: het Licht, of de duisternis. Deze vrijheid heeft God voor de ziel beschikt als een getuigenis van Zijn volmaakte Liefde, omdat gedragsbeslissingen die een ziel zou treffen omdat God haar deze heeft voorgeschreven, jegens de duisternis geen getuigenis kunnen afleggen voor de zuivere Liefde van een mensenziel jegens God en Zijn Werken en Plannen en voor haar verlangen om Gods Werken en Plannen naar hun voltooiing te helpen voeren".

In een private Openbaring aan Myriam op 28 maart 2018 drukte de Meesteres van alle zielen de rol van de vrije wil uit als volgt:

"Wanneer je je de ziel voorstelt als een auto, is het Geloof de motor, de vrije wil het stuur en de Liefde de brandstof:

Een ziel zonder waar geloof in God is zoals een dode ziel, haar motor springt niet eens aan, dus komt zij op de door God voor haar bedoelde levensweg nergens.

De vrije wil is het mechanisme dat bepaalt in welke richting de auto beweegt, en derhalve of de ziel haar ware Bestemming bereikt of niet, respectievelijk hoe ver zij van haar Bestemming verwijderd raakt, dus in welke mate zij Gods Werken doet of niet.

De Ware Liefde is de brandstof die alle zielsprocessen voedt. Een ziel die de Ware Liefde niet beleeft, blijft gewoon stilstaan.

Zo kan de vrije wil zeer actief zijn, doch indien de Liefde ontbreekt, zal de ziel niettemin nooit haar Bestemming bereiken. Zelfs een ziel die gelooft zonder Liefde, zal haar Bestemming nooit bereiken, want haar ziel beweegt weliswaar, doch het ontbreekt de wagen aan brandstof. Daarom is het mogelijk, en gebeurt het zelfs geregeld, dat een ziel enig Geloof in stand weet te houden, en aan de oppervlakte haar vrije wil gebruikt om naar het goede te streven, doch niettemin haar levensreis onvruchtbaar houdt doordat het haar aan Ware Liefde ontbreekt. Bij oppervlakkige gelovigen is dit vaak het geval: Theoretisch streven zij het goede na, en menen zij, Gods Werken te willen doen, doch het ontbreekt hen aan brandstof, zodat zij in werkelijkheid nergens komen.

De ziel moet haar vrije wil actief en bewust voor het goede inzetten en zorgen dat haar brandstofleiding zuiver blijft, dit wil zeggen: dat zij voldoende Liefdesvuur naar haar Geloof (de motor) toevoert om dan, op deze wijze gevoed, haar stuurwiel naar de juiste kant te draaien en recht naar God toe te bewegen".

Op 24 september 2016 zei de Meesteres van alle zielen tot Myriam:

"De weg van de heiliging is een weg naar God, naar het Hart van de Eeuwige Vrede en de volmaakte Liefde. (...) Ik heb je reeds eerder gezegd dat de gouden weg naar een waarlijk heilig leven deze is, waarbij de ziel in elk detail van haar levensweg, op elk ogenblik van de dag, totale zelfverloochening weet te combineren met een hart dat volledig geopend is voor alle noden en alle gevoelens van haar medeschepselen. Wanneer dit alles volkomen spontaan gebeurt doordat de ziel waarlijk de Ware Liefde betracht, zal zij automatisch ontspannen, rustig en vredevol de volmaakte dienstbaarheid beleven. (...)

Ware Liefde beleven, brengt automatisch spontaan een diepe Vrede, rust en geborgenheid in het hart, zodat het medeschepsel jegens hetwelk deze Liefde wordt toegepast, God zeer nabij voelt en zich opgenomen voelt in een stroming waarbinnen het zich geborgen, veilig, bemind en gerespecteerd weet. Wanneer de weg van de heiliging wordt beleefd vanuit een hart dat waarlijk liefheeft, zichzelf onbelangrijk vindt, en Vrede heeft met de haar toegewezen plaats binnen Gods Werken, zal hij de ziel automatisch een diepe bevrediging schenken.

In een vredig hart worden geen gevoelens geboren die schade of leed veroorzaken, integendeel: Een vredig hart hult met elk gevoel en elke gedachte elk medeschepsel in het parfum van de rozen der Hemelse Liefde, en stelt elk schepsel hierdoor in staat om zich totaal in Gods Hart geborgen te weten".

Kort uitgedrukt, is de weg naar de heiligheid een weg van onophoudelijke overwinning vanwege de ziel en haar vrije wil op de effecten van de erfzonde in de ziel. Daarom is het een proces van constante zelfoverwinning, overwinning van de zwakheden die door de erfzonde in de ziel werkzaam zijn. Heiliging betekent: de ziel laven aan de Bron van het Heil.

2. bijdragen tot de voltooiing van Gods Heilsplan. Gods Heilsplan bestaat uit het geheel van alle Goddelijke Werken met als uiteindelijke doelstelling de grondvesting van het Rijk Gods in de zielen. Het is het Plan van God dat hieruit bestaat, dat alle zielen de kans krijgen om zich te heiligen en daardoor, ondanks de erfzonde, de Eeuwige Gelukzaligheid te verwerven en ieder op zich bij te dragen tot het verheffen van de hele mensheid naar een steeds hoger niveau van Heil. God wil Zijn Werken bij voorkeur verwezenlijken via mensenzielen alsook door rechtstreekse tussenkomst van Zijn Voorzienigheid en van de inspiraties van de Heilige Geest.

De voltooiing van Gods Rijk op aarde kan slechts gebeuren in de mate waarin elke mensenziel de Ware Liefde in al haar vormen laat stromen naar elk schepsel toe, dat door Gods Voorzienigheid op haar levensweg wordt gebracht, alsook door aanhoudende innerlijke gesteldheden die spiegels moeten zijn van de gesteldheden van het Hart van God Zelf.

Het hele zielenleven draait rond de toepassing van de Ware Liefde. Ware Liefde is de absolute tegenpool van alle duisternis, die in hoofdzaak bloeit op een ondergrond van zelfzucht, egocentrisme, jaloersheid, alle negatieve gedachten, gevoelens en verlangens, en van elke neiging tot concentratie van het innerlijk leven op de hoofdzakelijke vervulling van stoffelijke behoeften. Daarom zijn zonde en ondeugd niets anders dan overtredingen tegen de Wet van de Ware Liefde: Zij dragen niet bij tot de vervulling van Gods Werken en Plannen, doch tot de vervulling van de werken en plannen die de duisternis in de wereld zoekt te volbrengen.

De toepassing van de Ware Liefde moet spontaan, vrijwillig en oprecht gebeuren:

spontaan = van nature, onberedeneerd, als een reactie die vanuit de kern van het hart opwelt zonder dat de ziel erover moet redeneren, nadenken, of haar gedrag bij zichzelf moet overwegen.

vrijwillig = de eigen vrije wil moet totaal en ongeremd gericht zijn op het laten doorstromen van ware, zelfverloochenende Liefde. Dit betekent dat alle bestrevingen volledig gericht moeten zijn op de verwezenlijking van de beide bovenvermelde doelstellingen van het leven.

oprecht = zonder verblinding en misleiding van zichzelf en de medemens, en zonder menselijk opzicht, dit wil zeggen zonder zich te laten leiden door een mogelijk oordeel vanwege medemensen.

Het oordeel dat God op grond van Zijn eeuwige Wetten na afloop van het leven van een ziel op aarde over deze ziel vormt, is volledig gebaseerd op de mate waarin deze ziel de Ware Liefde heeft beleefd, waarbij de handelingen op zich slechts een klein aandeel vormen. Het grootste aandeel echter wordt bepaald door de innerlijke gesteldheden van waaruit de Liefde wordt beleefd. Die innerlijke gesteldheden bepalen namelijk of de Liefde die wordt toegepast, al dan niet spontaan, vrijwillig en oprecht was.

De mate waarin Liefde spontaan, vrijwillig en oprecht wordt beleefd, kan de ziel gemakkelijk achterhalen door bij zichzelf te kijken hoe snel zij reageert zodra zij verneemt wat God verwacht: Blijft zij uitstellen om het goede te beginnen doen, of blijft zij vasthouden aan duistere innerlijke gesteldheden? De Hemelse Meesteres gebruikt het volgende beeld:

Wanneer een mens verneemt hoe hij zijn eigen zielenleven vruchtbaarder kan maken en daardoor meer in harmonie kan komen met Gods Wet, wordt hij geacht, een koffer te pakken, de pas ontvangen bagage erin te leggen, en meteen 'de reis naar het Licht' te beginnen. Verandert daarna echter niets, dan heeft hij zijn koffer gepakt doch is blijven staan. Niet alleen is hij daardoor geen meter dichter bij het Licht gekomen, bovendien heeft hij hierdoor zijn eigen duisternis nog doen toenemen, want er komt nog bij, dat hij een advies van de Heilige Geest onbenut heeft gelaten. Dit aspect wordt door bepaalde zielen totaal verwaarloosd.

Eén van de grootste vormen van zelfverblinding, die zielen totaal onvruchtbaar maakt, is het zogenaamd beleven van Liefde vanuit de verwachting dat dit alle eigen schuld wegneemt. Vanuit deze gesteldheid worden vele Biechten gesproken, wonen velen de Heilige Mis bij, stellen velen daden van naastenliefde die in feite niet worden gedragen door echte Liefde in het hart, enzovoort. Deze zielen verbazen zich erover dat zij ondanks al die 'goede daden' de innerlijke Vrede niet vinden. Hun innerlijke strijd wordt echter groter en groter, doordat het geweten in het verborgene heel goed weet dat hun 'Liefde' in werkelijkheid schijn en zelfmisleiding is. De innerlijke strijd en chaos waaraan deze zielen ten prooi blijven, geeft uitdrukking aan het feit dat hun eigen geweten hun ware gesteldheden veroordeelt. Hun strijd komt doordat zij MENEN dat zij Licht verspreiden, terwijl zij in werkelijkheid hun eigen duisternis blijven vergroten.

Dit alles stelt elke ziel ook in de mogelijkheid om haar eigen staat van genade in te schatten. Een mens die handelingen stelt die, oppervlakkig beschouwd, Liefde in zich dragen, moet zich in alle oprechtheid de vraag stellen WAT hem precies heeft gedreven om die handeling(en) te stellen: "In welke mate zijn deze spontaan, vrijwillig en oprecht gebeurd? Heb ik in feite iemand (ook mijzelf) willen verblijden of misleiden? Heb ik die handelingen gesteld om het welzijn van een medeschepsel te bevorderen, of eerder om aandacht en aanzien naar mijzelf toe te trekken en/of iets terug te krijgen?"

God voorziet voor elke ziel een levensreis langsheen een weg die voor die specifieke ziel de meest vruchtbare is. Om de hemelpoort te bereiken, moet die levensreis helemaal worden voltooid, met alle beproevingen die zij brengt en met een actieve, bewuste en vrijwillige beleving van alle deugden.

Op 23 december 2018 sprak de Meesteres van alle zielen tot Myriam de volgende woorden:

"In waarheid zeg Ik, dat vele zielen in het uur van hun levensoordeel van God te horen krijgen:

'Wat heb je gedaan met je ziel, dat Goddelijk geschenk dat je gegeven is als tabernakel waarin je een leven lang het allerheiligste Goddelijk Leven behoorde te dragen om het zaad van de rijkste vruchten te zaaien langsheen je hele levensweg en in alle tuinen van de medeschepselen die Mijn Voorzienigheid met jou in contact heeft gebracht? Aanhoudende verblinding voor eigen afwijkingen van de Wet van de Ware Liefde, zelfs ondanks talloze herhaalde adviezen en vermaningen vanwege de Koningin van alle heiligheid, geeft blijk van de uiterste decadentie van het zielenleven. Deze decadentie kan niet worden gerechtvaardigd, want zij is in strijd met elk oprecht verlangen naar intense eenheid met Mijn Geest, Die de wegwijzer is op elke levensreis. Wie de Heilige Geest aanhoudend negeert, toont daardoor, geen belangstelling te hebben voor de enige juiste weg naar de Poort van het Rijk van de Eeuwige Liefde'."

Reeds op 8 december 2018 had de Koningin van Hemel en aarde in een gelijkaardige zin de volgende vermaning tot uitdrukking gebracht:

"Vele zielen beschouwen hun levensreis niet als een reis van verlangende inzet voor de Werken van God, doch als een reis die automatisch moet eindigen in het Paradijs. Zij willen niet de waarheid tot zich toelaten, dat een ziel slechts het Paradijs erft in de mate waarin zij via haar actieve inzet voor Gods Rijk en de effecten van haar innerlijke gesteldheden het Paradijs heeft helpen scheppen voor al haar medeschepselen en voor Gods Hart. Ja, hartsgesteldheden van Ware Liefde geven Gods Hart de gelegenheid om Zijn innerlijk Paradijs ten volle te ervaren, want in dergelijke gesteldheden ziet Hij het Licht, de bloemen en het Leven zoals Hij deze in Zijn onvergelijkbare Liefde heeft ontworpen".

De levensweg van elke mensenziel op aarde is een reis naar de Bron van het Licht, met andere woorden: een reis naar God. Elke ziel gaat van God uit, en moet naar Hem terugkeren. Daarom moet de reis naar de Bron van het Licht, de levensweg, worden beschouwd als de weg van de heiliging.

Het leven van de ziel op aarde moet een vervulling worden van haar levensroeping en levensopdracht, die hieruit bestaat, dat zij bruikbaar moet zijn als werktuig in Gods handen, tot verwezenlijking van Zijn Heilsplan ten bate van de hele Schepping.

De ziel is een werktuig in Gods handen in de mate waarin zij elk ogenblik van haar leven, in alle omstandigheden en situaties van het leven, de Goddelijke Grondwet, de Wet van de Ware Liefde, vervult jegens al haar medeschepselen (medemensen, dieren, zelfs het natuurlijk leefmilieu), jegens God Zelf, en jegens al Zijn Werken.

Myriam, vanwege de Meesteres van alle zielen en in Haar dienst,
mei 2023

 

De Meesteres van alle zielen inspireerde reeds diverse onderrichtingen die de zielen van dienst kunnen zijn als richtingaanwijzers naar een optimale vruchtbaarheid van hun leven in dienst van Gods Werken. De voornaamste kunnen hier worden gevonden:

De Ware Liefde

Tien Geboden voor een vruchtbaar dagelijks leven

De oogst van het leven

Het Ware Geluk als parfum uit de bloem van de Ware Liefde